καλημέρα!!!!!!!!!

Η καλημέρα του blog φίλου….
Η γλυκιά υπομονή του να με επισκέπτεται κάθε μήνα και να μου θυμίζει την παρουσία του..
με έκαναν να λύσω την σιωπή μου και να σας πω είμαι πάλι εδώ!!!!

Περνώ δύσκολα πολύ δύσκολα…
Αλλά επιβιώνω…
Καλημέρα σε όλους…

Μια γλυκιά λουλουδένια καλημέρα..
Σήμερα το πρωί ξύπνησα αργά….
Ντύθηκα γρήγορα…
και ήπια ένα καφέ της συμφοράς… και ξεκίνησα την μέρα μου..
Ήρεμα &αδιάφορα…
Στην διασταύρωση του δρόμου(μονόδρομος) για να βγω δεξιά σε κεντρική οδό..
μου μπήκε μια κυρία?!!!!!!!! Αντίθετα..
παρόλο το πρωινό είχα τα αντανακλαστικά και σταμάτησα.. (πάντα σε μικρούς δρόμους τηρώ με θρησκευτική ευλάβεια το όριο ταχύτητας…..)
Σταματά λοιπόν κλείνοντας το δρόμο οριζόντια, αφήνοντας έναν αμφισβητούμενο διάδρομο διαφυγής
Βγήκε και κάνοντας όσο πιο αργά μπορούσε.. άνοιξε την πόρτα του αυτοκίνητου της και κατευθύνθηκε στην Πολυκατοικία , άνοιξε όσο πιο αργά μπορούσε τις εξώπορτες του γκαράζ και επέστρεψε στο αυτοκίνητο..
Με ιώβεια υπομονή την περίμενα χωρίς να διαμαρτυρηθώ η να δείξω κάποια δυσαρέσκεια…
Ξαφνικά!! Γυρίζει σε μένα και αρχίζει να με βρίζει γιατί δεν πέρασα ανάμεσα από το αυτοκίνητο της και το πεζοδρόμιο να φύγω..
Με ρωτούσε απειλητικά δεν χωράς? Δεν χωράς?
Τρελάθηκα έχασα όλους τους καλούς τρόπους..
Της απάντησα αρνητικά ...και με το δάκτυλο τεντωμένο της υπόδειξα το απαγορευτικό και το μονόδρομο!!!
Ε!! και…
Εκείνη συνέχιζε να στολίζει κανονικά…
Ήταν τυχερή γιατί είχα τον Αλέξανδρο μαζί μου ο οποίος τρελαίνεται όταν ακούει φασαρίες στο δρόμο…
Τελικά με κατέστρεψε το πρωινό…
Πόσο ανάγωγοι έχουμε γίνει.... πόσο παρτακιδες;…
πόσο παραβιάζουμε αυτούς τους Νόμους…