Είμαι εδώ..
Στο πιο φιλόξενο χώρο.. για να μοιραστώ μαζί σας αναμνήσεις…..
Βαδίζουμε στην τελική ευθεία των άγιων ημερών του Πάσχα


Πόσο θα ήθελα να γύριζα τον χρόνο πίσω και να ήμουν στην πατρίδα μου (παιδί ανέμελο)… να μύριζα τις ανθισμένες πασχαλιές..

να έβαζα πάνω στην παλάμη μου μια μικρή πασχαλίτσα (και να της τραγούδαγα .. πασχαλίτσα πέταξε να μου φέρεις ρούχα και κόκκινα παπούτσια. )
Και την άφηνα να πετάξει ήμουν σίγουρη πως αυτή θα μου τα φέρνε.. ειδικά τα κόκκινα παπούτσια (παιδικό απωθημένο)


Αυτές οι μέρες ήταν ιδιαίτερα όμορφες..
Κλείνω τα μάτια και ακούω τα βήματα της γιαγιάς μου.. (να ετοιμάζει το σπίτι για το Πάσχα)
Μυρίζω τις πασχαλιές από τον κήπο μας…
….Ταξιδεύω στο χωριό της θειας μου, με τον υπαίθριο φούρνο..
από τον δρόμο καθώς ανηφόριζες μύριζες την μυρωδιά από τα τσουρέκια..
Τη όμορφο το αγροτόσπιτο της…
Στην πλάγια του βουνού..
πόσο λυπάμαι το παιδί μου που δεν έχει αυτές τις αναμνήσεις..
…και μένα που τις έχασα…
Ένα σπίτι μαγικό… με τον αχυρώνα τα ζωάκια…
Και απέραντη γαλήνη… γύρω γύρω βουνά..
Ο θειος είχε φυτέψει στην πλαγιά οπωροφόρα δέντρα, καρυδιές…φουντουκιές..
Μόνο στην ανάμνηση αυτών των εικόνων χαλαρώνω ηρεμώ…


Και ύστερα θα ερχόταν ο νουνός μου να μου φέρει τη λαμπάδα μου… (τι γλυκιά ανάμνηση..)