Βροχερή μέρα και σήμερα…..
Και εγώ ξεκίν
ησα από την Παρασκευή… επιχείρηση καθαρά «υπόγεια» δεν φανταζόμουν ότι ήταν τόσο δύσκολο…
Πολυσυλλεκτικοί.. με εύκολη λύση τα υπόγεια …
Και εγώ ξεκίν
ησα από την Παρασκευή… επιχείρηση καθαρά «υπόγεια» δεν φανταζόμουν ότι ήταν τόσο δύσκολο…
Πολυσυλλεκτικοί.. με εύκολη λύση τα υπόγεια …
βάζουμε ότι δεν χρειαζόμαστε… (δηλαδή τα πάντα)
Κάποια στιγμή και αυτό το έρμο έχει το κορεσμό του…
Είπα για ένα ξεκαθάρισμα μια που ο καιρός το ευνοούσε..
Φίλοι μου… δεν φαντάζεστε τι είχε?!!!… τι πέταξα!!!!… τι ανακάλυψα…
Ρούχα... που θα τα φορέσουμε.. και περνούν οι εποχές τους και μένουν εκεί ακίνητα και αχρησιμοποίητα… ρούχα.. ρούχα…
Ξεκίνησα από εκεί.. (δεν τελείωσα έχω δρόμο ακόμη).. τα έβαλα σε σακουλές και τα έδωσα…
Θέλω να σταθώ εδώ.. «μην πετάμε να ανακυκλώνουμε» τα ρούχα μπορούμε να τα δώσουμε.. εγώ έχω βρει ανθρώπους που τα χρειάζονται…
Έχω πει και σε φίλες και τα μαζεύουμε…
Μετά πήγα στις τσάντες… «φετίχ της αδελφής μου» εκτός από της προσωπικές που είναι ατελείωτες έχουμε και σεμιναρίων….
Μετά σειρά είχαν τα παιχνίδια… όχι δεν φανταζόμουν ότι ο πρίγκιπας μου είχε τόσα πολλά…
Υπήρχαν και κουζινικα…. Χριστέ μου!!! πιάτα κατσαρόλες ποτήρια.. (και όχι μόνο)
Μέσα σε όλα και τα taper απομεινάρια μιας εποχής που είχα αποφασίζει να κάνω την ντιλερ.. αποτέλεσμα δεν είχα κανένα έσοδο μα πολλά πολλά ταπερ.....
Άρχισα από τα παιχνίδια εν απουσία του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ σιγά να μην δώσει παιγνίδι ο τσιφούτης… γέμισα τσάντες σκουπιδιών… (τα παιδάκια που τα πήραν χάρηκαν πάρα πολύ
Μετά τα μικρά του ρούχα…(πολλά με ταμπελίτσες.. πόσο καταναλωτικοί είμαστε (ειμαι))
Στις τσάντες είχα πρόβλημα είχα παρουσία… (το αδελφή μου ήταν εκεί, άγρυπνο μάτι.. (όχι αυτή.. όχι εκείνη)… παρόλα αυτά ανέκαμψα στην δυσκολία…
Μην φαντασθείτε ότι τελείωσα… όχι!!! Έχω πολύ μέλλον… αλλά όρεξη ..
καλη σας μερα
Κάποια στιγμή και αυτό το έρμο έχει το κορεσμό του…
Είπα για ένα ξεκαθάρισμα μια που ο καιρός το ευνοούσε..
Φίλοι μου… δεν φαντάζεστε τι είχε?!!!… τι πέταξα!!!!… τι ανακάλυψα…
Ρούχα... που θα τα φορέσουμε.. και περνούν οι εποχές τους και μένουν εκεί ακίνητα και αχρησιμοποίητα… ρούχα.. ρούχα…
Ξεκίνησα από εκεί.. (δεν τελείωσα έχω δρόμο ακόμη).. τα έβαλα σε σακουλές και τα έδωσα…
Θέλω να σταθώ εδώ.. «μην πετάμε να ανακυκλώνουμε» τα ρούχα μπορούμε να τα δώσουμε.. εγώ έχω βρει ανθρώπους που τα χρειάζονται…
Έχω πει και σε φίλες και τα μαζεύουμε…
Μετά πήγα στις τσάντες… «φετίχ της αδελφής μου» εκτός από της προσωπικές που είναι ατελείωτες έχουμε και σεμιναρίων….
Μετά σειρά είχαν τα παιχνίδια… όχι δεν φανταζόμουν ότι ο πρίγκιπας μου είχε τόσα πολλά…
Υπήρχαν και κουζινικα…. Χριστέ μου!!! πιάτα κατσαρόλες ποτήρια.. (και όχι μόνο)
Μέσα σε όλα και τα taper απομεινάρια μιας εποχής που είχα αποφασίζει να κάνω την ντιλερ.. αποτέλεσμα δεν είχα κανένα έσοδο μα πολλά πολλά ταπερ.....
Άρχισα από τα παιχνίδια εν απουσία του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ σιγά να μην δώσει παιγνίδι ο τσιφούτης… γέμισα τσάντες σκουπιδιών… (τα παιδάκια που τα πήραν χάρηκαν πάρα πολύ
Μετά τα μικρά του ρούχα…(πολλά με ταμπελίτσες.. πόσο καταναλωτικοί είμαστε (ειμαι))
Στις τσάντες είχα πρόβλημα είχα παρουσία… (το αδελφή μου ήταν εκεί, άγρυπνο μάτι.. (όχι αυτή.. όχι εκείνη)… παρόλα αυτά ανέκαμψα στην δυσκολία…
Μην φαντασθείτε ότι τελείωσα… όχι!!! Έχω πολύ μέλλον… αλλά όρεξη ..
καλη σας μερα
4 σχόλια:
Πολύ καλά έκανες κοριτσάκι μου κι εγώ το ίδιο κάνω.
Αχ... αχτίδα μου υπήρχε χάος…
Καλή σου εβδομάδα..
να σου γίνει μάθημα λοιπόν, τα ρούχα που δε τα θέλουμε πια καλό είναι να τα δίνουμε, όσο τα παιδιά ήταν μικρά εγώ τα έδινα στο ορφανοτροφείο, όπως λες και συ μέχρι και αχρησιμοποίητα υπήρχαν, αφόρετα με τις ταμπελίτσες τους, και γω προχθές έκανα μια επιχείρηση ντουλάπα και βγήκαν ένα σωρό ρούχα που δε τα φοράμε πια, η λύση είναι να μην αποθηκεύουμε άχρηστα για μας πραγματα, κερδίζουμε κόπο και χρόνο, και χαίρονται άλλοι που τα έχουν ανάγκη
Σουλα μου,
τα ρούχα μας τα δίνουμε (του Αλέξανδρου και τα δικά μου) ευτυχώς γνώρισα μια κυρια και τα πηγαίνει στο χωριό.. (σε οικογένειες που τα χρειάζονται…) ακόμη έχω ευαισθητοποίηση και κυρίες στην πολυκατοικία και στην δουλειά…
τα μικρά του Αλέξανδρου είναι περσινά… (βλέπεις το βλαστάρι μας μεγαλώνει στο ύψος και το φάρδος)…
Η δυσκολία είναι στην μαμά μου και την αδελφή μου …
Και έκανα το τραγικό λάθος να αφήνω χρόνια την μαμά μου να διαχειρίζεται τον χώρο..
και μάζευε ότι μπορείς να φανταστείς…
Φιλάκια καλή μου….
ΥΣ: ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ..
…ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΧΑΡΑ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ…
Δημοσίευση σχολίου