Σάββατο 22 Αυγούστου 2009

Καίγεται η Ανατολική Αττική….









Στο ίδιο έργο θεατές….

8 σχόλια:

Κράμα είπε...

Ως το Λουτράκι μαύρισε ο ουρανός. Και μύρισε η κάπνα!
Άστα να πάνε!

Maria είπε...

Θλίψη, οργή και πνίξιμο δακρύων: ο ορισμός του έλληνα. Αλλά και : ανοησία γιατί δεν μαθαίνει με τίποτα όμως.

Καλή σου μέρα Μαράκι μου!!!

anemona είπε...

@marianefeli

Οργή!!!!!!!! … οργή!!!!!!!!….
Στο ίδιο έργο θεατές….

Δεν αντέχω άλλο αυτήν την τραγωδία!!!
Γιατί καίνε την πατρίδα μου??!!!

Ένα blog έγραφε χθες…
«Σταματήστε τους εμπρηστές… σε λίγο θα βάψουμε πράσινους τους δρόμους….»

Ποιος θα σταματήσει τα οικολογικά εγκλήματα?!!!…

Γιατί πάλι… marianefeli!

anemona είπε...

Εβίτα μου

και η καρδιά μας μαύρισε….
Δεν έχει ουρανό…
Οικολογική καταστροφή που θα γυρίσει μπούμερανκ … πάνω μας!!!!!

Νοιώθω θλίψη και οργή..

Aristodimos είπε...

Ακριβώς δυο χρονια μετα την τραγωδία της Ηλείας τιποτα δεν μας εγινε μάθημα.

Τωρα πλεον ειναι αργά για να μάθουμε απο τα λάθη και τις παραλείψεις μας , γιατι απλά δεν εμεινε τίποτα να περισώσουμε και να διαφυλάξουμε.

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ

Αρης

anemona είπε...

@ Aristodimos

Ακόμη τα δάκρυα και ο πόνος για την Ηλεία είναι νωπά…
Νοιώθω οργή!!!!!!!!!!
Ντροπή!!!!!!!!!!!
Καίγεται η πατρίδα μας και εμείς θεατές!!!!!!!
Ένα κράτος απών (αδύναμο να συντονιστή ) και η Αττική είναι το κέντρο πυρασφαλείας…
Ο θεός να μας λυπηθεί ….
Άρη μου καταστρέψαμε όλο το δασικό μας πλούτο τι θα παραδώσουμε στα παιδιά μας…
Καλο βραδυ

Teteel είπε...

Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Μένω στην Ραφήνα και βλέπουμε τις φλόγες, από το βουνό της Ν. Μάκρης που καίγεται, ο καπνός όσο πάει και δυναμώνει... Περιμένουμε να δούμε που θα φυσήξει ο άνεμος για να δούμε που θα πάει η φωτιά. Και φυσάει πάρα πολύ. Το 2005 η φωτιά είχε φτάσει στο 1,5 χλμ από το σπίτι. Ας ελπίσουμε κάτι να γίνει, να κοπάσει ο αέρας δηλαδή, γιατί αλλοιώς... Η Πυροσβεστική αυτή που υπάρχει κάνει ο,τι μπορεί, αλλά χρειάζονται πολύ περισσοτεροι, άνθρωποι και αυτοκίνητα. Τι να λέμε τώρα... Πρέπει να καιγόμαστε κάθε φορά για να μας τάζουν διάφορα τα οποία ξεχνούν όταν σβήσουν οι φωτιές.. Συγνώμη για τα πολλά λόγια αλλά ήθελα να τα πω. Ο καπνός μας καίει το λαιμό , και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να μαζέψουμε μερικά πράγματα και να φύγουμε αν η φωτιά έρθει προς τα εδώ. Εύχομαι να γίνει ένα θαύμα και να σβήσουν οι φωτιές. Εύχομαι να πάνε όλα καλά και να μη χαθούν άλλα σπίτια και άλλο δάσος. Γλυκειά μου Ανεμώνη σ'ευχαριστώ για την αναρτηση σου που μου έδωσε την εικαιρία να τα πω. Να είσαι καλά, θα τα ξαναπούμε.

anemona είπε...

@ Ελευθερία μου

Η καρδιά μου και η ψυχή μου βρίσκεται κοντά σου.. (και κοντά στους ανθρώπους που δοκιμάζονται..
πονώ να βλέπω την οικολογική καταστροφή….)
Προσεύχομαι ο θεός ας μας λυπηθεί…

Πρόσεχε σε παρακαλώ τον εαυτό σου….
Έχω ζήση τέτοιο εφιάλτη από κοντά… (όταν έκαψαν τα περιαστικό δάσος στην Καβάλα ταυτόχρονα καιγόταν και η Θάσος… εφιάλτης!!!!!!!!…)
Ήταν τόσο το μένος της φωτιάς… που αναγκάστηκαν τουρίστες από κάμπινγκ που καιγόταν να μπουν στην θάλασσα για να σωθούν…
δεν θα ξεχάσω μια μάνα με δυο παιδάκια που ήταν στην θάλασσα ώρες μέχρι το πολεμικό ναυτικό να τους μαζέψει…
Κόλαση το σπίτι μου από το δάσος 1 χιλιομετρο….

Θέλω να προσέχεις…
Ας ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο…..
Κουράγιο ελευθερία μου….

καλημερα.. τι κανεις... να εισαι παντα καλα!!!!