Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009

Η ιστορία μιας φυσαλίδας..

8 σχόλια:

γαστεροπλήξ είπε...

παίζουμε; μου θύμισες ατέλειωτες ώρες με το παιχνίδι της σαπουνόφουσκας και τα πιτσιρίκια (παιδιά μου κι ανήψια) να τσιρίζουν από χαρά, είχαν διάφορα εργαλεία σαπουνόφουσκας και πλημμύριζε η εξοχή

καλό Σαββατοκύριακο

eirini είπε...

Ανεμώνη μου έχεις πάντα τις πιο όμορφες φωτογραφίες και τα πιο όμορφα gadget από δίπλα! Έχω κλέψει ουκ ολίγα!!!
Είσαι καλά; Ελπίζω να περνάς πάντα όμορφα! Σε φιλώ γλυκά!!!

anemona είπε...

Καλημέρα
@ Γ Α Σ Τ Ε Ρ Ο Π Λ Η Ξ
Χαίρομαι που η φυσαλίδες μου σου έφεραν τόσες όμορφες αναμνήσεις…

Εδώ και μερικές μέρες σκέπτομαι τα διακόψω το blog μου…. (νιώθω λίγο πικρία για μερικά που συνέβησαν… ξέρεις αντέχω αλλά μπορεί κάποια σταγονίτσα να ξεχειλίσει το ποτήρι…)

ξεκίνησα να γράφω σε blog …πριν καιρό αδυνατώντας να κοινοποιήσω αυτά…
ξαφνικά μπήκε μια αχτίδα στην ζωή μου..
και με έβαλε στο όμορφο αυτό εικονικό κόσμο…

γνώρισα αξιόλογους ανθρώπους… μοιράσθηκα μαζί τους μυστικά μου.. προβλήματα μου… σκέψεις μου… αγωνίες μου…

ήταν και είναι.. και θα είναι….
ένας κόσμος που αγαπώ που χρειάζομαι..

νιώθω όμως σαν ένα έκανα ένα κύκλο και πρέπει να κλείσω….
πρέπει να σιωπήσω… δεν ξέρω για πόσο αλλά πρέπει…

σε εκτιμω..
σε αγαπω …
θα τα λεμε….

Σταυρούλα είπε...

Μαρία μου με γύρισες χρόνια πίσω που ήταν τα παιδιά μου μικρά και γέμιζε ο τόπος φυσαλίδες με τα χρώματα της ίριδας.
Να είσαι πάντα καλά και καλό Σαββατοκύριακο!

anemona είπε...

Καλημέρα
ΕΙΡΗΝΗ ΜΟΥ
Μόνο καλά και ευγενικά λόγια ακούω από σένα….
Μπορείς να πάρεις ότι θέλεις από το blog (με μεγάλη μου χαρά)

ΥΣ:Δεν είμαι πολύ καλά κοριτσάκι μου…

ΕΛΕΝΑ είπε...

Τώρα εγώ ήρθα να παίξω με τις φυσαλίδες, αλλά ... στεναχωρήθηκα.
Ελπίζω να περνάς απλά μια φάση και να μην συμβαίνει κάτι σοβαρό.
Ολα τα πράγματα κάνουν τον κύκλο τους κάποτε, εμείς ξέρουμε πότε ο κύκλος αυτός πρέπει να κλείσει ή έχει ακόμα περιθώρια.
Ελπίζω να μην σε χάσουμε!
Φιλιά!

anemona είπε...

@ Έλενα

Άνθρωποι και συμπεριφορές με έκαναν να νιώθω έτσι… (ίσως και τα προσωπικά προβλήματα μου)
Ήμουν φορτισμένη και μια σταγόνα ξεχείλισε το ποτήρι…
Όταν άνθρωποι που είναι πολύ κοντά σου σε απογοητεύουν.. αυτό είναι πολύ σκληρό.. και σε λυγίζει…
Τα blog είναι ένας μκροκοσμος.. βλέπεις μια μικρογραφία της καθημερινότητας
Μπορεί να είναι εικονικός… αλλα αληθινός..

Εξακολουθώ να έχω φίλους (μεσα από αυτόν..) να πιστεύω σε αυτούς…
Και όσο να σου φαίνεται τρελό να εμπιστεύομαι ανθρώπους….

Παίξε με τις φυσαλίδες … δεν είναι όμορφες… αναμνήσεις.. (παιδικές πόσοι δεν παίξαμε με αυτές…)
Να έχεις μια θαυμάσια ημέρα…
Φιλάκια
Μαρία

anemona είπε...

Σταυρούλα μου…

Αυτές οι φυσαλίδες πόσες αναμνήσεις δεν μας φέρνουν….
Δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος από μας που δεν έπαιξε μαζί τους…

Δεν στο κρύβω ότι μέχρι και σήμερα παίζω …
Καλή σου μέρα

καλημερα.. τι κανεις... να εισαι παντα καλα!!!!