είμαι δυσλεκτική…… & αριστερόχειρας

......... μικρή είχα μαθησιακά προβλήματα (η εποχή δεν είχε την πολυτέλεια να τα ονομάσει καν έτσι…...... απλά ήμασταν για όλους χαζά παιδιά που δεν μαθαίναμε, πότε ήμασταν αφηρημένα που δεν μπορούσαμε να μεταφέρουμε στο χαρτί αυτά που είχαμε στο μυαλό…….)
Θυμάμαι τις προσβολές του δάσκαλου και όχι μόνο, κάθε φορά που έγραφα και είχα ορθογραφικά λάθη. Με ρωτούσε για την ορθογραφία τις λέξεις, (που γνώρισα την ορθογραφία τους αλλά της μετέφερα λανθασμένα στο τετράδιο!!!)
Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να ρωτήσει το γιατί ….....
Ακόμη και οι δάσκαλοι που μου έκαναν φροντιστήριο, οι γονείς μου, τα συγγενικά πρόσωπα που είχαν στρατολογηθεί για την εκπαίδευση μου, κανείς!!!!!!

θέλω εδώ να σταθώ και στην τρομαχτική συμπεριφορά που είχα από τον αδελφό της μάνας μου ήταν ο μορφωμένος της οικογένειας, διάβαζε…. έγραφε ποίηση!!!! Θέατρο!!!!….

Ο κύριος αυτός ο οποίος φώναζε κάθε τόσο (για το χαζό παιδί, που δεν πρόκειται να μάθει τίποτε!!!! θυμάμαι τις φωνές του και όλη η γειτονία επίσης… )
Και όταν κάποτε πήγε μετανάστης στην Γερμανία, του έγραψα ένα γράμμα γεμάτο αγάπη… όταν πήρα την απάντηση και άνοιξα τον φάκελο βρήκα το γράμμα μου επιστροφή διορθωμένο με κόκκινο στυλό….(τραυματική εμπειρία)
Ο δάσκαλος μας αυτός ήταν ένας τύραννος !!!!!!, μας ανάγκαζε από την πρώτη ημέρα να τον προμηθεύσουμε βέργες (όχι μια!!!!), είχε και προδιαγραφές δεν ήθελε μια απλή βέργα…. Ήθελε η βέργα να είναι τετράγωνη ώστε οι γωνίες να προκαλούν πόνο….
Είχε σπάσει πάνω μου & πάνω μας (για ασήμαντη & χωρίς καμιά αιτία ) πολλές από τις βέργες.
....μας εβάζε στον πίνακα, φώναζε μας χλέυαζε & μας κτυπούσε όταν κάναμε το οποιοδήποτε λάθος, σε αυτή την δοκιμασία μας, ήταν απόντες οι γονείς μας ή είχαν αποδεχτή την συμπεριφορά του εν λόγω δάσκαλου!!!!…
Ακόμη και τώρα ενήλικη πλέον τρέμω στη σκέψη του, δεν μπορώ να γράφω και να αισθάνομαι ότι κάποιος με παρακολουθεί ……
Δυσκολεύομε να εκφράσω τις σκέψεις μου σε χαρτί και να εκφράζομαι γενικά .
Μου είχε καταστρέψει μαθησιακά & ψυχολογικά ,ακόμη και στο λύκειο κουβαλούσα την λανθάνουσα συμπεριφορά του….
(αν και δεν ήθελε να πάω στο λύκειο... αρνούμενος να μου δώσει το απολυτήριο του δημοτικού …. Παράνομο!!!! είχα φοιτήσει κανονικά !!!)
Έλεγε ότι είχα αδιάφορους γονείς γιατί η εργαζόμενη μητέρα μου (γιατί μόνο μητέρες δεχόταν!!!) δεν πήγαινε στο σχολείο να την ενημερώσει όπως ήθελε να κάνει τακτικά ….(τακτικότατα θα έλεγα,τις ήθελε δε κάτω από προδιαγραφές περιποιημένες & ευπαρουσίαστες )
Μόνο τότε αντέδρασε η μάνα μου…..
Θα ήθελα να τον συναντήσω για να το ρωτήσω γιατί αυτή η συμπεριφορά σε παιδάκια;;;!!! γιατί αυτός ο φασισμός,;;;!!!! το ξύλο, οι απειλές, η τρομοκρατία;;;;!!!!!….
Σε τι βοηθούσε στην ανάπλαση μας ,στο ψυχισμό μας στην εκπαίδευση μας….. δεν σας κρύβω ότι προσπάθησα να τον βρω…..(αλλά μέχρι στιγμής δεν τα κατάφερα, αλλά δεν παραιτούμαι,)